Blog

“De nachtzorg is vaak een vergeten onderdeel van de zorg voor gehandicapten.” Dat staat in een onderzoek onder patiënten en medewerkers van zorginstellingen, dat werd ingesteld door brancheorganisatie VGN. Aanleiding is de berichtgeving door Nieuwsuur over het tekortschieten van nachtzorg, eind vorig jaar. Volgens de zorgmedewerkers moet er veel meer expliciete aandacht komen.

Organisatorisch zit er een groot verschil tussen dag- en nachtdiensten. Zo is er ’s nachts veel minder personeel aanwezig. “In sommige gevallen gaat letterlijk ‘de knop om’ bij de overgang van dagzorg naar nachtzorg en terug”, aldus het rapport.

Storingen

De keuzes die de instellingen in de nachtzorg maken, zouden vooral worden gemaakt op basis van wat de instelling zelf belangrijk vindt. Bijvoorbeeld het plaatsen van een camera die de patiënt in de gaten houdt. De wensen van de patiënten zijn minder belangrijk en komen daardoor niet genoeg aan bod.

Ook schiet de overdracht van de dag- naar de nachtdienst tekort. Net als procedures bij storingen. De communicatie met de ouders zou slecht zijn en landelijke afspraken over hoe ’s nachts zorg geleverd moet worden, ontbreken.

De brancheorganisatie van de gehandicaptenzorg (VGN) stelde eind vorig jaar het onderzoek in. Eerder had Nieuwsuur aandacht besteed aan de nachtzorg in de gehandicaptensector. In de reportage trokken familieleden van bewoners aan de bel over de veiligheid. Volgens VGN-directeur Frank Bluiminck zijn er na de reportage veel vragen ontstaan.

Zo is er het voorbeeld van de gehandicapte Jobs Gerverdinck, die overleed in de gehandicapteninstelling waar hij woonde. Hij werd ’s nachts in de gaten gehouden via een akoestisch systeem. “Hij werd ’s ochtends dood gevonden op de grond. Hij was ijskoud”, vertelde zijn zus Irene in Nieuwsuur. Toen hij ’s nachts viel, is dat niet opgemerkt door de nachtzorg.

Onvoldoende toezicht

Ook werd bekend dat de Inspectie voor de Gezondheidszorg sinds 2013 zes gehandicapteninstellingen op de vingers heeft getikt voor zorg in de nacht die tekortschoot. De instelling van Gerverdinck bleek een van deze zes te zijn. De Inspectie deed onderzoek naar zijn dood en concludeerde dat het toezicht ’s nachts onvoldoende was en dat het uitluistersysteem niet doeltreffend was ingezet.

Dat systeem – een soort geavanceerde babyfoon – is bedoeld om bewoners vanaf een afstand in de gaten te houden, personeel is vaak niet meer fysiek aanwezig in de woningen van bewoners.

De instelling waar Jobs woonde, maakte gebruik van verouderde technologie. Net als heel veel andere zorginstellingen, zo ontdekte kennisbureau Vilans dat onderzoek deed naar de systemen.

Bron: Onderzoek nachtzorg

SCHAGEN – Medewerkers in de gehandicaptenzorg krijgen nog steeds veel agressie en geweld op de werkvloer te verstouwen: 70 procent heeft te maken met slaan, bijten, schoppen en knijpen door patiënten en 80 procent met schelden en dreigen.

Een kwart van dit personeel ondervindt ook agressie van familie of bekenden van cliënten.

Dat valt op te maken uit de digitale enquête Gehandicaptenzorg & Agressie van CNV Zorg & Welzijn. Het ging om zowel de zorg voor geestelijk- als die voor lichamelijk gehandicapten.

De organisatie wijt de cijfers aan krappe bezettingen en de vele tijdelijke flexkrachten.

Bron: Veel agressie in de gehandicaptenzorg